Hayatın imtihanları

Allah gariban kulunu sevindirmek için önce eşeğini kaybettirir, sonra buldururmuş. Açık öğretim 2. taksit ödeme süresinin uzatılması da bana böyle hissettirdi. Ben ve benim gibi sallamayı seven, hep işlerini geciktiren bir arkadaşımla aynı duruma düştük. Taksidimizi yatırmayı unuttuk ve o kati uyarıyı gözlerimiz pörtleyerek okuduk:"bu tarihten sonra kesinlikle süre uzatılmayacaktır." İkimizde geçen sene sınıfta kaldığımız için olası tekrar kalmamız ,okuldan kayıt silinmesine ve askere yolculuk anlamına geliyordu. Arkadaşım için durum altından kalkılabilir bir haldeyken, benim için felaket anlamına geliyordu. Çünkü 4. sınıfta olan ve sadece tek dersten sınava girecek olan benim için (evet sadece 1 dersten lanet sınıfta kaldım) sadece bir geç yatırma yüzünden okulu bitiremeyip askere yollanmak tarifi imkansız aptallıktı. Aklımı kaybettirecek bir vaziyetti. Onca yıllık emeği bir aptallık sonucu çöpe atacaktım. O gün bir çöküntü olarak geçti.

Ertesi gün ise sevinçten havalara uçtuk. Süre uzatıldı. Zafer çığlıkları atıldı. Bir gün önce çökmüşken ertesi sevinçliydim. Bir sevinip bir üzülmek bünyede nasıl bir etki yapıyor söyleyeyim. Sıcak çayın ardından soğuk su içmek gibi.

Pazartesi kötü bir gün olarak başladı. Can sıkıntısı ve zihni meşgul eden düşünceler içinde geçerken bu taksit bombası patladı ve bende moral namına birşey kalmadı. O gün yatağa mutsuz biri olarak yattım. Ertesi gün ise taksit ödeme süresinin uzatıldığı açıklandı. Biz coştuk, fezaya çıktık neredeyse. Aynı gün bu moralle yapmayı planladığım bir işe koyuldum. Olumlu bir sonuçla dönünce sevincim ikiye katlandı. O gün yatağa mutlu biri olarak yattım. Ertesi bir önceki gün olumlu sonuç aldığım işle ilgili kötü bir haber aldım. Sevincim kursağımda kaldı ve tekrar moral olarak çöktüm. Olayların arkası kesilmedi. Gitgide kötü oldu herşey. Tekrar mutsuz biri olarak yastığa başımı koydum.

Kısa zaman aralığında duygularda "tavan ve taban" yapmak beni allak bullak etti. Şaşkınlığa uğradım. Afalladım ve aptallaştım. Önceden belirttiğim gibi bu sıcak ve soğuk arasında gidip gelmeye benziyor. Bir ısınan bir soğuyan kayaların sonu , kuma dönüşmektir. Burda hayatın bana karşı imtihanlarında biraz sert davrandığını düşünmeye başladım. Bir sıcak bir soğuk. Dayanmanın tek yolu kaya gibi olmak. Hatta daha sağlam , sert ve dayanıklı.