İş gereği İstanbul'a gelmiş bulunuyorum. İstanbul'da uyandığım her sabah başka bir şehirde değilmiş gibi kalkıyorum yataktan. Yabancısı olmadığım bu şehrin sokaklarında dolaşırken her bir köşesinde bıraktığım anılarla karşılaşıyorum. Çocukluğumun en yaramaz, en masum, en aktif, en içine kapanık , en büyüleyici evrelerini geçirdiğim bu kentin sokaklarında farklı bir hissiyatla geziyorum. Çocuk gözlerimle gördüğüm, ilk defa kendimi bildiğim İstanbul'u yetişkin gözlerle bakmak daha sıkıntı verici geliyor. Gördüklerim daha farklı ve üzücü. Bu şehri zamanında terk etsekte bir türlü kopamadım. Mutlaka kendisine bir şekilde çekiyor ve etkisinde bırakıyor. Ne kadar kirlense de, gitgide yaşanması zor bir yer halini alsa da benim içimde her zaman ayrı bir yerini olacak. Hep küçükken zihnime kaydettiğim görüntülerle anacağım. Daha güzel haliyle.
8 yorum:
Bayramcım,
Ben İstanbul'u gezmek için seviyorum ama İzmircimiz bir başka canım, bunu da senin blogun aracılığıyla tekrar dile getireyim dedim. Sana bol eglenceler. Hoş vakit geçir, kurtlarını dökte gel emi:)Sevgiler aslı..
Aynen bu yazdıklarını ben İzmir için dile getirmek istiyorum...Sanırım ben İzmir'den başka bir yerde yaşyamam...
aslıcım,eğlenme tarafını yaptım.sıra çalışmaya geldi:)istanbul da iyi eğleniliyor diyebilirim.
gamzeli,bende izmirden başka biyerde yaşamayı düşünmüyorum.ama zaman ne gösterir bilemem.
Haklısın...Herşey isteğe göre olmuyor bazen....
İsteğe göre olmalı bu konuda.çok mecbur kalmadıkça gitmiycem.
Çoğu insan mecbur kalarak gidiyor ama...umarım ben hep izmir2de olurum...
benim kardeşimde mecbur kalıp gitti.devlet oraya tayin etti.umarım sende hep İzmir de olursun
İnşallah...
Yorum Gönder